Şubat ayında Orlando’da yapılacak Olimpiyat maraton denemeleri için ısınırken Conner Mantz’in kolları titriyordu.
Utah Provo’dan 27 yaşındaki Bay Mantz, yanında uzanan yakın arkadaşı Clayton Young’a baktı. İki adam birlikte 10.000 milden fazla koşmuştu. Aynı para ödülü için yarışmışlar, podyumda aynı yerler için mücadele etmişlerdi ve o kadar güçlü bir bağ kurmuşlardı ki diğer koşucular bunu tekrarlamak istediklerini söylediler. Sezon sonundaki sakatlıklarda birbirlerine destek olmuşlar ve zorlu antrenmanlarda birbirlerini desteklemişlerdi.
Dostlukları her iki koşucuyu da profesyonel kariyerlerinin zirvesine taşıdı. Her ikisi de o gün diğerini başlangıç çizgisine götürdüklerine inanıyordu. Artık birbirlerini Paris’teki Olimpiyat Oyunlarında maratona götürmeyi umuyorlardı. Gerçek bir şansları vardı: Bay Mantz elemenin favorisiydi ve Bay Young da güçlü bir rakipti.
Eğer takıma girerlerse, yıllarca süren monoton mesafeleri kat ederek ülkelerini temsil etme fırsatıyla ve aileleri için daha iyi bir mali güvence şansıyla ödüllendirileceklerdi.
Ancak yarışı tamamlamak için gereken iki saatten fazla sürede pek çok şey ters gidebilirdi ve Bay Mantz ile Bay Young, dört kez Olimpiyat şampiyonu olan Galen Rupp ve onları şaşırtabilecek diğer yarışmacılar da dahil olmak üzere göz korkutucu bir rekabetle karşı karşıyaydı. .
Koşucular başlangıç çizgisine yaklaştığında hava sıcaklığı yüzde 65 ve nem oranı 61 dereceydi; bu, 26,2 millik bir yarışı daha da zorlu hale getiren sıcak ve bunaltıcı bir havaydı. Bay Young, serin kalmak amacıyla elinde bir torba buz tuttu. O ve Bay Mantz, her ikisi de beyaz şapkalar ve siyah güneş gözlükleri takıyordu ve geri sayım başlarken gergin bir şekilde kollarını ve bacaklarını salladılar.
