Bu, Tefaf New York sanat fuarının 10. edisyonundaki kaotik anımızda yankıları devam eden radikal bir sanat hareketi için Fransa’da yazılmış bir belge olan Sürrealist manifestonun 100. yıl dönümü. Fuarın 15 ülkeden 89 katılımcısının yer aldığı Park Avenue Armory’de, 1930’lardan 1950’lere kadar sürrealizmin en parlak döneminde yapılan objeler sıklıkla karşımıza çıkıyor. Rüyaları, kabusları, bilinçdışı zihni ve tuhaf yan yana gelmeleri yücelten Sürrealizm ahlakı da yaygındır.
Bu, Hollanda’nın Maastricht kentinde başlayan ve müzeden ayrılmış müze parçalarının ve gerçek eski ustaların satın alınabileceği bir yer olarak başlayan büyük eski sanat fuarı Tefaf için biraz bir değişiklik. New York baskısı modern ve çağdaş sanata odaklanıyor ve burada antika, mücevher veya tasarım konusunda uzmanlaşmış bir avuç satıcı bile Sürrealist temayı takip etmiş gibi görünüyor. Olağanüstü ürünlerle dolu bu oldukça yönetilebilir fuardan birkaçını burada bulabilirsiniz.
Leon Tovar (366)
Sürrealizm özellikle Latin Amerika’da benimsendi (her ne kadar Metropolitan Müzesi’nin 2021’in sonlarında açılan “Sınırların Ötesinde Gerçeküstücülük” sergisi de bunu doğruluyor olsa da aslında her yerde). Yaklaşık 20 yıl önce New York’a taşınmadan önce Bogotá’da başlayan Leon Tovar Galerisi, Meksikalı sanatçı Rufino Tamayo’nun “Claustrofobia” (1954) adlı müthiş tablosunu sergiliyor. Ahşap çerçeveli, oyulmuş olduğu kadar pençelenmiş gibi görünen kırmızı, pembe ve turuncu tuval, geometrik bir armatürün içinde sağa sola savrulan böceksi bir figürü ön plana çıkarıyor. Tamayo, Mexico City’deki arkeoloji müzesinde çalıştı, daha sonra Ulusal Antropoloji Müzesi’ne dahil edildi ve Kolomb öncesi sanattan ilham aldı, ancak bu tablo aynı zamanda Tamayo’nun 1940’ların New York’unda tanıdığı Francis Bacon’a olan yakınlığını da gösteriyor.
Galeri Jacques Lacoste (301)
Kusursuz Sürrealist kökene sahip bir başka obje ise 1930’lardan kalma Fransız tasarımını gösteren Jacques Lacoste’ta. İşte harika çocuk Salvador Dalí tarafından tasarlanan ve tasarımcı Jean-Michel Frank tarafından uygulanan, şımarık aktris Mae West’in dudaklarını taklit eden yumuşak, şeftali renginde bir kanepe. Kanepe, evin bir tür sahne veya tiyatro seti olduğu düşüncesiyle bir baron tarafından yaptırılan setin parçasıydı. (Frank, müzenin ilk müdürü Alfred Barr tarafından New York Modern Sanat Müzesi’nde düzenlenen 1936 tarihli dönüm noktası niteliğindeki Sürrealizm sergisinde yer alan tek mimardı.)
