HBO uzun süredir kendisini ana akım televizyonun aksine tanımlıyor – sloganında da söylendiği gibi “Bu TV değil” – ancak geçmişi birçok açıdan filmleri gözden geçirmek ve bunlara yanıt vermekle dolu. “The Sopranos” mafya filmini güncelledi (ve karakterleri “The Godfather” gibi filmlerden alıntı yaptı ve onlardan etkilendi). “Game of Thrones” yüksek fantastik türü kirletti; Western’de “Deadwood”; Süper kahraman hikayesi “Watchmen”.
Ancak kanal bize hiçbir zaman Hollywood’un vazgeçilmezlerinden biri olan Vietnam Savaşı filminin uzun biçimli versiyonunu veya çürütücü versiyonunu sunmadı (“Watchmen”in alternatif tarih yönleri sayılmadığı sürece). Şimdiye kadar, Park Chan-wook’un (ortak dizi sorumlusu Don McKellar ile birlikte) Vietnamlı Amerikalı yazar Viet Thanh Nguyen’in romanının hareketli ve son derece komik uyarlaması olan “The Sympathizer”da.
Yedi bölümlük dizi birçok şeydir. Bu ikili kimliğin keşfi: Yalnızca Kaptan (Hoa Xuande) olarak bilinen kahraman, Güney Vietnamlıların lideri General’in (Toan Le) yardımcısı olarak görevlendirilen yarı Fransız, yarı Vietnamlı komünist bir çifte ajandır. gizli polis. Bu bir casus gerilim filmi, sömürgeciliğin ve onun pek çok yüzünün (çoğu Robert Downey Jr.’ın yüzü) bir hicividir ve aşk ile hafızanın karmaşıklıklarının araştırılmasıdır.
Ama aynı zamanda filmlerle de yoğun bir diyalog ve tartışma var. Aynı zamanda kendine özgü bir Vietnam Savaşı filmi; cesur, yaratıcı ve bazen kanlı, aynı zamanda sivri uçlu, ayrıntılı bir film eleştirisi çalışması.
Nisan ayında yayınlanmaya başlayan “Sempatizan”daki filmler savaşın başka yollarla devamı niteliğindedir. Filme olan tutkusu erken yaşta başlıyor. Hikayesini savaş sonrası bir yeniden eğitim kampında (dizi için çerçeveleme aracı) yeniden anlatan Kaptan, “Emmanuelle” tabelasının düştüğü bir sinema sahnesinde komünist bir ajanın acımasızca sorgulanmasını izlediğini hatırlıyor ve Charles Bronson’un “Ölüm Arzusu” adlı eseri yerine yerleştirildi. Hollywood’un rüya vizyonunda bile güzellik, yerini büyük boy bir silahı doğrultan bir Amerikalıya bırakır.
“Hollywood”, “Sempatizan”da Amerika’nın metonimidir; ülkenin ön kapısıdır, ihracatıdır, silahıdır. Kaptan’ın CIA bağlantısı olan Claude (Downey), “koruyucusuna” (komünist olduğundan habersizdir) Amerikan pop kültürü hakkında ders verir ve ona Isley Kardeşler ve Herbie Hancock’un “Ölüm Arzusu”ndaki müzikleri hakkında bilgi verir. Daha sonra Claude ona, CIA’in film yönetmenlerini takip etme konusundaki ilgisini anlatıyor: “Onları hümanizmin belirsiz sınırları içinde tutabildiğimiz ve eyleme geçirilebilir bir siyasi ideolojiye sahip olmadığımız sürece, tamamen zararsızdırlar.”
