Princeton Üniversitesi’nin Henry Moore, Louise Nevelson, Alexander Calder ve Pablo Picasso gibi sanatçıların kamusal sanat eserlerini sipariş etme konusunda 1960’lara dayanan uzun bir geçmişi var. Ve gelecek yıl Princeton Üniversitesi Sanat Müzesi, orijinal binasının neredeyse iki katı büyüklüğünde halka açıldığında, kadınlar ve farklı etnik kökenden sanatçılara ait altı yeni büyük ölçekli eser, binanın çevresine yakın, hem iç hem de dış mekanlarda görünür işaretler ile gurur duyacak. Kampüsteki bu merkezi kavşakta.
Sanat eserleri arasında Diana Al-Hadid, Nick Cave, Jane Irish ve Tuan Andrew Nguyen’in mekâna özel dört siparişi ve Jun Kaneko ve Rose B. Simpson’ın iki satın alımı yer alıyor.
Müzenin müdürü James Steward, “Müzeye doğru her erişim noktasında kamusal sanat eserleri olacak, böylece insanlar bunları neredeyse görsel varış işaretleri olarak kullanabilirler” dedi.
Steward, “Kampüsümüzde henüz yeterince temsil edilmemiş olabilecek sesleri nasıl getirebileceğimi düşünüyordum” dedi. Müzenin yaklaşık 115.000 nesneden oluşan ansiklopedik koleksiyonuna erişilebilirliği ve katılımı artırma hedefinin bir parçası olarak, yeni sanat eserlerinin “iç mekan ve dış mekan arasındaki ayrımları ortadan kaldırmaya” yardımcı olduğunu ekledi. (Kurum, Çin resimleri, fotoğrafları ve Kolomb öncesi eserleriyle ünlüdür.)
1966 yapımı bina 2021 yılında yenisine yer açmak için yıkıldı. Müzenin yıllık 29 milyon dolarlık işletme bütçesi var (bunun yüzde 60’ı bağış gelirinden geliyor) ve 120 çalışanı var; 2025’teki açılışta bu sayının 180’e çıkması bekleniyor.
Sahip olduğu her alan için birbirine bağlı dokuz pavilyona bölünmüş olan 146.000 metrekarelik bina, tüm koleksiyon galerilerini ikinci kata yerleştirecek ve onlara eşitlik sağlayacak. Steward’ın gezisinde, yeni binanın tasarımcısı, Washington DC’deki Ulusal Afro-Amerikan Tarihi ve Kültürü Müzesi’nin takdirini kazanan Ganalı-İngiliz mimar David Adjaye’nin sözü neredeyse görmezden gelinmişti. çeşitli projeler üzerinde günlük gözetimden geri adım attı.
O dönemde bildirildiği üzere Adjaye suçlamaları reddetmişti. 2023’te yaptığı bir açıklamada, “Cinsel suiistimal, taciz veya cezai suç iddialarını kesinlikle reddediyorum” dedi.
Steward bir röportajda, iddiaların ortaya çıktığı sırada “İnşaatın yüzde 50’sini tamamladık” dedi. “Açıkçası binayı yıkıp yeniden başlamayacağız.”
Bu bir Adjaye Associates projesi olarak kabul ediliyor ancak Steward, mimarın artık kişisel olarak işin içinde olmadığını ve geri kalan işin işbirliği yapan mimarlar Cooper Robertson’ın elinde olduğunu söyledi. (Benzer şekilde, Harlem’deki yeni binadaki Stüdyo Müzesi de Adjaye Associates ve Cooper Robertson’la birlikte tamamlanmak üzere.) Öte yandan, Adjaye’yi Kızılderili sanatına yönelik yeni merkezini inşa etmesi için kiralayan Vermont’taki Shelburne Müzesi ise inşaatına henüz yeni başlamıştı. Geçen yıl tasarım sürecinden geçti ve firmasıyla tüm bağlarını kesmeyi seçti.
Princeton’ın binası, 2021’de temel atılmadan önce üçte ikisi özel bağışçılar, üçte biri üniversite tarafından tamamen finanse edildi. Yönetmen, “Projeyi şekillendiren kendi değerlerimize sahip çıkmalıyız” dedi.
Bu değerlerin, her biri doğrudan mimariye ve koleksiyonlara yanıt veren dört yeni sanatçı komisyonunda yer aldığını öne sürdü.
Cave, canlı “Soundsuit” figürlerinden birini 12 metre yüksekliğe çıkarıyor; giriş avlusunun iki duvarını saran cam, ahşap ve metali birleştiren mozaiğin bir parçası olarak gelen ziyaretçilere doğru eğilecek. Fantastik form, topaçlardan ve kürelerden oluşan bir haleyle çiçeklerden oluşan bir kostümle süslenecek.
Chicagolu sanatçı Cave, eserine “Kendimi tanıtayım. Bana MC, Prens Brighton diyorlar.” Figürün etrafını, birlik, barış, hakikat ve cesaret sembolleri de dahil olmak üzere Batı Afrika’dan gelen sekiz Adinkra sembolünden oluşan bir bulut manzarası çevreliyor.
Suriye doğumlu, New York’ta yaşayan bir heykeltıraş olan Al-Hadid, Doğu terasında 15 feet yükselen alüminyumdan hayaletimsi bir zigurat yaratacak.
“Bu antik yapının, son derece çağdaş yeni bir bina içinde saklanmış – bazı yönlerden gömülü – olabileceği fikriyle ilgileniyorum” diyerek, müze koleksiyonundaki doğduğu yerin yakınında bulunan Halep’teki nesnelerden ilham aldığını açıkladı. Hindi.
Başka bir girişin üzerindeki çift yükseklikte dar bir galeri için Nguyen, Calder’a selam veren 6 metre yüksekliğinde kinetik bir mobil yaptı. Princeton liderliğindeki bir ekip tarafından 1930’larda modern Türkiye’de Antakya’da yapılan kazılar sırasında keşfedilen MS 2. yüzyılın sonlarından kalma, zemine gömülü antik mozaiklerin üzerinde sallanacak. Cep telefonunun cilalı diskleri, Vietnam merkezli bir görsel sanatçı olan Nguyen tarafından devam eden araştırmanın bir parçası olarak, onlarca yıldır birçok çiftçiyi öldüren Vietnam Savaşı’ndan kalma patlamamış mühimmat üzerine modellendi.
Heykelini rüzgarda çınlayacak çanlar ve tokmaklarla tasarlayan Nguyen, “Bu, savaşın kalıntılarından kalan bu bomba malzemesinin reenkarnasyonu” dedi. “Yerdeki eski Medusa mozaiğine tepki veren bu yükselen ejderhaya benziyor.”
Philadelphia merkezli Irish, ikinci kattaki pavyonlardan birinden destek alan küçük bir izleme odası için Rönesans tarzı bir tavan resmi olan “Cosmos Beyond Atrocity”yi yarattı. Mimari kasanın içine, Medea’nın çocuklarını katletmesi, Aziz Sebastian’ın şehit edilmesi ve Judith’in Holofernes’in kafasını kesmesi de dahil olmak üzere müzenin sanat koleksiyonundan alınan şiddet olaylarını resmetti (Batı sanat kanonunun büyük bir kısmı bu tür görüntülere dayanmaktadır). Ancak tavanı, pasifizm görüntülerine dayanarak merkezdeki kozmosun farklı bir vizyonunu sunuyor. Göz yanılsaması kompozisyonunun ortasından yırtılarak açılmış gibi görünüyor ve Amerika Birleşik Devletleri’ndeki savaş karşıtı Vietnam hareketinden figürlerle dolu atmosferik bir gökyüzü ortaya çıkıyor.
Steward, kaldırımda yürüyen insanların “bu muhteşem renkli tavanı göreceklerini ve bunun ne olduğunu keşfetmek isteyeceklerini” düşünüyor.
Adjaye’nin binanın tasarımında oynadığı rolün projeyi lekelemeden tartışılabileceği günün eninde sonunda geleceğini umduğunu söyledi.
Steward, “Bir kültür olarak, iş yerine yapımcıyla nasıl başa çıkacağımız konusunda daha başarılı bir şekilde mücadele etmemiz gerekecek” dedi.
“Bugünün standartlarını geçmişin sanatına uygulaysaydık, galerilerimizin büyük bir kısmı yok olurdu.”
