Cumartesi günü 93 yaşında ölen Faith Ringgold, çok yönlü yaratıcılığa sahip bir sanatçıydı. Ressam, heykeltıraş, dokumacı, icracı, yazar ve sosyal adalet aktivisti olarak kişisel ve politik olanın sıkı bir şekilde birbirine bağlı olduğu çalışmalar yaptı. Ve bu çalışmaların çoğu, galerilere ve müzelere sık sık gitmeyen izleyiciler arasında popülerlik kazandı. Bu, özellikle, Ringgold’un yıllar içinde birçoğunu yayınladığı, resimli çocuk kitaplarına kolayca çevrilen, Afro-Amerikan kentsel çocukluk sahnelerini tasvir eden yarı-otobiyografik boyalı anlatım yorganları serisi için geçerliydi.
Toplamda, onunki bir dönüm noktası statüsündeki kariyere eklendi. Ancak büyük müzeler, büyük paralar kazandıran müzayede evleri ve birkaç yetenek avcısı galeri tarafından tanımlanan sanat kurumu, onunla ya da onunla ne yapacağını hiçbir zaman tam olarak bilemedi. Yani hiçbir şey yapmadılar. Mega anketler yok, milyon dolarlık kurumsal komisyonlar yok, Venedik Bienali tipi kanonlaştırmalar yok.
Ancak son zamanlarda, günün çok geç saatlerinde, ilgide ciddi bir artış yaşandı. 2016 yılında Modern Sanat Müzesi, kariyerinin başlarından itibaren birkaç parça satın alarak Ringgold’u nihayet koleksiyonuna ekledi. Bunlardan biri, 1967 tarihli “Amerikan Halkı Serisi #20: Öl” başlıklı anıtsal bir tabloydu. Panik halindeki beyaz ve siyah erkek, kadın ve çocuklardan oluşan, çığlık atan ve kanayan ve sanki görünmeyen bir gücün ölümcül saldırısı altındaymış gibi her yöne koşan bir kalabalığı gösteriyor.
Ringgold’un bu resmi yaptığı sırada hayatında nerede durduğunu hatırlamakta fayda var. Harlem doğumluydu, klasik sanat eğitimi almıştı, devlet okulunda sanat dersleri veriyordu ve kendi deyimiyle Empresyonist tarzda manzaralar çiziyordu. Aynı zamanda James Baldwin’i okuyor, haberleri dinliyor ve Amerikan ırksal politikasının sivil haklar dönemi pasif direnişinden yeni iddialı bir Siyah gücüne geçişini görüyordu. Ülke bugün olduğu gibi kırmızı alarma geçmişti ve sanatı acil duruma güncel bir hal alarak yanıt verdi.
“Amerikan Halkı Serisi” olarak adlandırdığı ve “Öl”ün de aralarında bulunduğu resimlerinde, beyazlar ve Siyahlar bir arada görünüyor, ancak çarpık güç dengeleri açıkça ortaya çıkıyor. 1963 tarihli “Sivil Haklar Üçgeni” adlı eski bir fotoğrafta, iş kıyafeti giymiş beş adam, dördü Siyah, biri beyaz, bir piramit oluşturuyor; beyaz adam en üstte, bu da sivil haklar hareketinin beyazlar tarafından ne ölçüde onaylandığını gösteriyor aynı zamanda beyaz kontrollüydü.
