Acil Boncuk Çalışması
Sevgili günlük:
Eylül 1994’tü ve patronumla bir iş toplantısının ardından Midtown otelimize dönüyorduk.
Anneannemden bana kalan uzun, kristal boncuklu bir kolyeyi takıyordum. Taksiden inerken taşıdığım deri klasörün kenarına takıldı ve ipi anında koptu.
Dehşet içinde boncukların kopup asfalta sıçramasını izledim. Yoğun saatti ve trafikte onları almanın hiçbir yolu yoktu.
Kolyeden geriye kalanları göğsüme bastırarak patronumu asma kattaki bara kadar takip ettim. Dramamdan etkilenmedi ve içki içip bilgi almak istedi.
Odaklanamadığım için salondaki büyük pencereye gidip aşağıya baktım. Arabalar hızla geçerken sokakta parlak bir şekilde parıldayan boncuklar vardı.
Ne olduğundan emin olmasam da bir şeyler yapmam gerekiyordu.
Patronuma “Geri dönüyorum” dedim. Tom Collins’inden bir yudum aldı ve kaşlarını çattı.
