Alay etti. O çöktü. Uyuyor gibiydi.
Ve tüm bu süre boyunca, tüm niyet ve amaçlarla sıkışıp kalmıştı.
Eski Başkan Donald Trump’ın ilk ceza davası Pazartesi günü jüri seçimiyle başlarken, o asla olmak istemediği bir şeydi: Avukatlarının yanında ters ters bakan, sövdüğü bir yargıcın kararlarına bağlı bir suçlu sanık ve mahkeme sisteminin yaya planlaması gereksinimleri.
Pazartesi sabahı mahkemeye çıkmadan önce konuşan Trump, siyasi rakiplerini davayı düzenlemekle suçladı ancak hiçbir kanıt sunmadı. Trump, porno yıldızı Stormy Daniels’la yaşadığı seks skandalını örtbas etmek için kayıtlarda sahtecilik yaptığı yönündeki suçlamaların siyasi zulüm anlamına geldiğini iddia etti.
Yine de şunu ekledi: “Burada olmaktan büyük onur duyuyorum.”
Bu ayın sonlarında Trump’ın farklı bir avukat grubu, Trump’ın 2020’deki düzenlemeyi bozma çabalarıyla bağlantılı olarak suçlandığı federal dava olan diğer bir ceza davasında kovuşturmaya karşı dokunulmaz olduğunu savunmak üzere Yüksek Mahkeme’ye çıkacak. seçim. Onlardan ülkenin en yüksek mahkemesine, esasen, Trump’ın söz konusu olaylar sırasındaki başkan statüsünün, temyiz mahkemesi yargıçlarından oluşan bir heyetin yargılayabileceğine hükmettiği gibi “Vatandaş Trump” olarak yargılanamayacağı anlamına geldiğini söylemeleri bekleniyor.
Ancak Pazartesi günü New York’ta Trump da tam olarak böyleydi; mahkemede genellikle “sanık” olarak anılan ve memleketinde bir ceza davasıyla karşı karşıya olan sıradan bir vatandaş. Trump, kavgacı eski avukatı ve tamircisi Roy Cohn’dan ipuçları alarak uzun süredir adalet sistemini kendi çıkarları için kullanmaya çalışıyor.
Tim O’Brien, “Roy Cohn’un dizindeyken, yeterince paranız ve yeterince kaba iradeniz varsa, mahkeme sistemini rakiplerinize, sizi eleştirenlere ve düşmanlarınıza karşı bir silah haline getirebileceğinizi ve bunun size geri dönmeyeceğini öğrendi” dedi. Kendisi de Trump’ın iftira davasına konu olan ve reddedilen Trump’ın biyografi yazarı.
