1927’de, Illinois Nehri Vadisi’ne bakan bir kayalık üzerinde, Don Dickson adlı bir kayropraktik uzmanı, ailesinin Fulton County, Illinois’deki tarım arazisine kürekle gitti ve sekiz yüzyıl öncesine ait mezar höyüklerini ortaya çıkardı.
Çoğu eşyalarının arasında gömülü olan 280’den fazla Kızılderili’nin açık mezarlarını ortaya çıkararak kiri temizledi ve girişten ücret almaya başlayarak burayı yol kenarındaki bir turist durağı haline getirdi.
Takip eden yıllarda Illinois Eyalet Müzesi, bugün orada bulunan binayı inşa etmeden önce 800’den fazla iskelet kalıntısını kazarak bölgeyi tam teşekküllü bir müzeye dönüştürdü. Daha sonra 1990 yılında Kongre, müzelerin Kızılderili kalıntılarını ve ellerinde bulundurdukları kültürel eşyaları uygun kabilelere iade etmesini zorunlu kılan bir yasayı kabul etti. Bundan sonraki yıllarda müze sergiyi kapattı ve açığa çıkan mezarları sedir zeminle kapladı. Ancak koleksiyonundan geri dönüşlerin hızı yavaştı.
Şimdi, Dickson’ın ilk kazmaya başlamasından neredeyse bir yüzyıl sonra müze, şu anda ülkelerine geri gönderilmeye hazır olan 286’sı sedir zeminin altında, geri kalanı kaldırılıp başka bir yerde saklanan 1.300’den fazla Yerli Amerikalının kalıntıları hakkında kabilelerle istişarede bulunduğunu söylüyor. . Bu, Illinois Eyalet Müzesi’nin ülkedeki en büyük depolardan biri olan insan kalıntıları deposunu ele alması açısından önemli bir adım.
1990 yasasını güçlendirmeyi amaçlayan ve 96.000’den fazla Kızılderili’nin kalıntılarını hala federal olarak finanse edilen kurumların elinde bulundurması için müzeler üzerinde önemli bir baskı oluşturan yeni federal düzenlemelerin ardından, son aylarda ülkelerine geri gönderme çalışmaları daha büyük bir aciliyet kazandı. kabilelere iade edilecek.
Illinois Eyalet Müzesi için bu, büyük ölçüde temponun artması anlamına gelecek. Yasanın kabul edilmesinden bu yana geçen otuz yılda, Illinois Eyalet Müzesi 200’den az kişinin kalıntılarını ülkelerine geri gönderilmeye hazır hale getirmişti.
