Rosini Mobilya Servisi tenis müzesinin paravanı gibi görünen bir işletme.
Long Island, Mineola’da, Herricks Yolu’nun sanayi bölgesi boyunca, bir kamyon tamir atölyesinin karşısındaki soluk tabelalı göze çarpmayan mağazanın ön cephesinde, arka çalışma odalarından küfelik kokusu ve aletlerin takırtıları yayılıyor. Ancak kenar boşluklarının her yerinde sporun hatıraları ve tarihi sergileniyor.
Yaklaşık 15 yıl önce, restorasyon servisinin sahibi, hırslı bir oyuncu ve tenis tarihi tutkunu olan John Rosini, eski raketleri toplamaya başladı ve bunların yapımının ve işçiliğinin kaliteli mobilyalara ne kadar benzediğine hayret etti.
Koleksiyonu, fotoğrafları, kupaları ve diğer eşyaları içerecek şekilde büyüdü ve bunları arkadaşlarına ve ilgilenen müşterilere sergilemeye başladı.
Bay Rosini, müşterilerinin tenis koleksiyonuna olan hayranlığı hakkında şunları söyledi: “Birisi sandalyesini tamir ettirmek için içeri girebilir ve etrafına bakmaya başlayabilir ve birdenbire artık sandalyesini umursamaz hale gelebilir.” “Tenis oynayanlar da ‘Aman Tanrım’ diyor.”
Metropolitan Museum ve Rockefeller ailesi için üst düzey işler yapan Rosini’nin aile şirketi, 75 yıl önce Queens’de Forest Hills tenis stadyumunun yakınında açıldı. Mağaza, sporun antikaları ve koleksiyonlarının resmi olmayan bir müzesi haline geldi.
İşe ofisindeki eşyaları düzenleyerek başlayan ancak kısa sürede dar sergi salonunu ekleyen Bay Rosini, “Kesinlikle kendine has bir hayat kazandı” dedi.
Duvarlardaki kumaş numuneleri yerini koleksiyon parçalarına bıraktı ve mobilya kitaplarının bulunduğu rafların önüne yerleştirilmiş antika tenis raketleriyle dolu vitrinin yanından geçerken “tenis malzemeleri devraldı” dedi. Uzun döşeme malzemesi ruloları başımızın üstünde istiflendi.
Banyo bile, duvarları kaplayan düzinelerce eski top kutusunun ve fotoğraf klasörlerinin, ABD Açık programlarının ve 1960’lardan kalma World Tennis dergisinin kopyalarının bulunduğu rafların bulunduğu bir teşhir odasına dönüştürüldü.
Yaklaşık 2.500 tenis kitabının yanı sıra çok sayıda imza, program ve fotoğrafın yanı sıra 1.000 raketi bulunan Bay Rosini, “Bu benim işi yürütmeme engel olmuyor ve koleksiyonun keyfini çıkarmamı sağlıyor” dedi. 1800’lerden Roger Federer’in 2004 Amerika Açık’a getirdiği bir isim.
Çalışma tezgahları ve alet raflarıyla kaplı bir odada, düzinelerce antika raket geçici olarak bitirme masasının altında istifleniyor. Düzinelerce kutulu tenis eşyası, yüzyıl ortası modern bir sehpanın ve restore edilen 18. yüzyıldan kalma bir sekreterin yanına raflara yerleştirildi.
Geçen hafta sonu, Amerika Tenis Koleksiyoncuları New York City’deki yıllık toplantılarının bir parçası olarak mağazayı ziyaret etti.
Tenis tarihçisi Richard A. Hillway adlı bir üye, “Bunun gibi çok az koleksiyon var ve bunların neredeyse tamamı özel evlerde bulunuyor ve çoğu bu şekilde sergilenmiyor” dedi.
Bay Rosini, ürünleri çevrimiçi olarak açık artırmada satın alıyor ve koleksiyonları diğer koleksiyonculardan kulaktan kulağa aktararak satın alıyor.
“Kompulsif bir kişiliğim var. Müşterilerden gelen başıboş bağışlara şans eseri rastlayan Bay Rosini, “Her zaman o mücevheri arıyorum” dedi.
Bay Rosini zaman zaman mobilya işini seçkin bir ürünle takas ediyor. Bir keresinde teslimatçı ona, zengin bir müşterinin garajından alınmış, Roger Federer imzalı bir raket getirdi. Bay Rosini’nin kiliseden tanıdığı emekli profesyonel Gene Mayer, kariyer ödüllerini bağışladı.
Bay Rosini, 19. yüzyıl İngiltere’sinde açık hava tenisinin başlangıcına kadar uzanan koleksiyona ne kadar harcadığını açıklamadı. Ancak tanesi birkaç dolar olan kartpostallardan, fiyatı 5.000 dolar kadar olan nadir raketlere kadar binlerce eşyası var.
Yeni Zelandalı bir koleksiyoncuya René Lacoste tarafından yaratılan erken dönem otomatik top sunucusu için 2.500 dolar ödedi ve New Hampshire’daki 1884 Wentworth turnuvasından bir dizi raket tarzı kupa için 3.000 dolar harcadı.
Sergi alanı tükenen Bay Rosini’nin satın alma işlemleri, eBay bildirimlerini izleyen ve moratoryum uygulamak için hesap şifresini değiştirmekten çekinmeyen eşi Rita tarafından kısıtlanıyor.
“Ben bir bağımlı gibiyim; sorumluluğa ihtiyacım var” dedi.
Mobilya sektörü hâlâ faturaları ödüyor ancak Bay Rosini, koleksiyonu turlara açmayı planladığını ve hayalinin onu müze olarak açmak olduğunu söyledi.
Bunun görülmesini gerçekten istiyorum dedi.
