Seyirci boyutları, bir zamanlar güvenilir bir gelir kaynağı olan üyeliğin 2019’dan bu yana yaklaşık yüzde 16 azaldığı ve Haziran ayında katılımın yüzde 26 düşerek 89.600’den 65.900’e düştüğü Guggenheim Müzesi’nde eskisi kadar değil. aynı zaman dilimi. Artan, kurumu yönetmenin maliyetidir. Üst düzey müze yetkililerine göre, yeni sendikalaşan bir iş gücü maaş giderlerini artırırken, enflasyon ısıtmadan sanat eserlerinin nakliyesine kadar her şeyin maliyetini artırıyor.
Guggenheim’da liderler, pandeminin mali krizini üç yıl yönettikten sonra yardım seçeneklerinin sınırlı olduğunu söylediler. Ve böylece Salı günü, müze giriş ücretlerini artırdı ve yetişkin biletinin maliyetini 25 dolardan büyük müzeler için yeni normal haline gelen 30 dolara çıkardı.
Kültür kuruluşlarının çoğu, işletme maliyetlerini dengelemek için ücretleri artırma kararının – temelde daha küçük bir ziyaretçi ve sanatsever çekirdeğinden elde edilen gelirleri en üst düzeye çıkarmak – aileleri ve müzelerin bir zamanlar kur yaptığı çeşitli kalabalıkları potansiyel olarak yabancılaştırmaya değer olup olmadığını soruyor. Müzeler bunun tipik olarak son çare olduğunu söylüyor.
Guggenheim sözcüsü Sara Fox, “Pandeminin neden olduğu devam eden mali sıkıntıdan kurtulurken, müzenin 2015’ten beri ayarlanmayan giriş fiyatlarını artırması gerekiyor” dedi. “Yeni oranlar, New York City’deki müze topluluğununkilerle uyumlu ve müzenin işletme maliyetlerinin desteklenmesine yardımcı olacak.”
Yaklaşık iki düzine kültür kurumuyla yapılan görüşmelere göre bu eğilim, New York’un en büyük sanat müzesi olan Metropolitan Museum of Art’ın yetişkin giriş fiyatını 5 $’lık bir artışla 30 $’a çıkarmasıyla geçen Temmuz ayında başladı. Bunu Philadelphia Sanat Müzesi ve Whitney Amerikan Sanatı Müzesi de dahil olmak üzere diğerleri izledi ve Chicago Sanat Enstitüsü şu anda eyalet dışı ziyaretçiler için 32 dolarla en pahalı biletlerden biri. (Met, New York Eyaleti ve üç eyaletli bölge sakinleri için dilediğin kadar öde politikasını sürdürüyor; Guggenheim, cumartesi günleri 18:00-20 arası herkes için benzer bir kabul politikası uygularken, Whitney ne kadar ödediğini elinde tutuyor.) -Cuma günleri saat 7-10 arası dilek-dilek)
Art Institute’un işletme müdürü Eve Jeffers, artan enflasyon ve ücretler nedeniyle işletme maliyetlerinin son beş yılda 6 milyon dolar arttığını söyledi. Katılım, en son mali yılında 1,2 milyon ziyaretçi ile pandemi öncesi oranlarının yüzde 25’inde düşük kalmaya devam ediyor.
Jeffers, “Son fiyat artışından elde edilen gelir bu maliyetlere gidiyor” dedi. “Dünya standartlarında bir kurum olarak kalabilmemiz için artış şart.”
Pittsburgh’daki Carnegie Bilim Merkezi’nde üst düzey müze deneyimi direktörü olan ve aynı zamanda Johns Hopkins Üniversitesi’nde müzecilik eğitimi veren Marcus A. Harshaw, müzelerin ekonomik bir çözüm için sınırlı seçenekleri olduğunu söyledi. Şirketlerden ve hayırseverlerden gelen büyük bağışlar, genellikle yetkililerin parayı işletme maliyetlerine yatırmasını engelleyen kısıtlamalarla gelir.
“Amerika Birleşik Devletleri’nde 35.000’den fazla müze var” dedi. “35.000 müzenin kapıda nasıl daha fazla gelir elde edeceğini veya mütevellilerinden ve topluluklarından nasıl daha fazla katkı toplayacağını bulmaya çalıştığına söz veriyorum.”
Ve müze yetkililerinin her zaman çan eğrisine baktığını da sözlerine ekledi: “Fiyat yükseldiğinde, katılım azalıyor.”
Kâr amacı gütmeyen American Alliance of Museums tarafından yakın zamanda yapılan bir anket, ekonomik risk potansiyelini gösteriyor: Müzelerin yalnızca üçte birinin salgın öncesi katılım seviyelerine geri döndüğünü ve üçte ikisinin katılımın yüzde 70’e yakın azaldığını ortaya koydu. Yarısından fazlası kârlarının aynı kalacağını veya azalacağını tahmin etti.
Museum Alliance’ın geçici CEO’su ve personel başkanı Brooke Leonard, “Müze alanı toparlanma çabalarında ilerleme kaydederken, pandemi öncesi personel, gelir ve katılım seviyelerine tamamen geri dönmesi yıllar alacak” dedi.
Ekonomik durgunluk aynı zamanda Amerika Birleşik Devletleri’nde büyük bir müze birikimi ile aynı zamana denk geldi. Pahalı tadilatlar ve yeni galerilerin inşası, Michael C. Rockefeller Kanadı’nı Sahra altı Afrika sanatı, eski Amerikan sanatı için belirgin yeni galerilerle yeniden yapılandırmak için 70 milyon dolar harcayan Philadelphia Müzesi ve Met Müzesi gibi kuruluşların işletme maliyetlerini artırdı. ve Okyanus sanatı – tam olarak yanlış zamanda, yetkililere daha fazla yük bindiriyor.
Örneğin Cincinnati Müze Merkezi 2018’de 212 milyon dolarlık bir yenilemeyi bitirdi ve 2020’de bilet fiyatlarını artırmayı planlıyordu. çocuklar, tarih ve bilim için müzeler içeren kompleks.
Merkezin sözcüsü Cody Hefner, “O zaman iki faktör vardı: faturalarımız geliyordu ve misafirler gelmiyordu” dedi ve sonunda 2022’de yetişkin girişi için fiyatları 22 dolara yükseltti – 14,50 dolarlık ücretten neredeyse yüzde 50 artış neredeyse on yıl önce. Hefner, liderlerin daha fazla artışı önlemek için yeni modellere baktığını söyledi.
“Başka hangi gelir akışlarını keşfedebiliriz?” O sordu. “Doğum günü paketleri, kamplar, randevu geceleri ve akşam saatleri sunuyor muyuz? Aynı şey için daha fazlasını talep edemeyiz.”
Los Angeles County Sanat Müzesi ve Detroit Sanat Enstitüsü de dahil olmak üzere bazı kurumlar katılımlarının tamamen geri geldiğini söylüyor. Detroit müzesinin sözcüsü Eric Gewirtz, üyeliğin yaklaşık 2.000 abonelik arttığını söyledi. Ancak genel olarak, sanat organizasyonları mücadele etti.
Bazı müze uzmanları, bilet fiyatlarını yükseltmenin o kadar popüler olmadığını, birçok kurumun liderliğin geçiş dönemlerinde sorumluluğu dağıtmak için ücretleri artırdığını söyledi. (Whitney ve Guggenheim’ın müdürleri yakın zamanda emekli oldular; Philadelphia Müzesi’nde, yeni işe alınan müdürü ve genel müdürü Sasha Suda, müze ücretlerini artırdığında bir yıldan az bir süre görevdeydi.)
Suda yorum talebine yanıt vermedi, ancak müze sözcüsü Maggie Fairs, kabul gelirinin “dünyaca ünlü koleksiyonların bakımı, uluslararası kabul görmüş sergilerin geliştirilmesi ve sergilerin sunumu için işletme desteği” sağlayacağını söyledi. kamu programları ve eğitim faaliyetleri.”
Philadelphia’daki Fabric Workshop and Museum’un geçici yönetici direktörü olan ve müze ustası Harry Philbrick, özellikle tüketiciler arasında değişen tutumların endüstri için varoluşsal bir krize yol açabileceğinden endişe ediyor. Philbrick, kısmen internetin genç nesillere kültürün ücretsiz değilse de ucuz olması gerektiğini öğrettiği için “Müzeler gerçekten mücadele ediyor” dedi. “Telefonunuzda temelde ücretsiz olarak müzik almaya alışkınsanız, neden sanat için para ödeyesiniz?” dedi. “Müze formatı, bazı insanların kültür almaya nasıl alıştıklarına aykırı.”
Ayrıca, ekonomik bir krizin büyük şirketlerin – en son Halk Tiyatrosu’nun – personelini işten çıkarmasına ve daha az prodüksiyonun sahneleneceğini duyurmasına yol açtığı tiyatro endüstrisiyle de paralellikler kurdu; diğerleri kapandı bile.
Philbrick, müzelerin henüz orada olmadığını açıkladı, ancak diğer küratörlerle yapılan görüşmelere atıfta bulunarak, birçoğunun maliyetleri düşürmek için ileriye dönük sergileri sınırlamayı planladığını söyledi. Fiyatları artırma kararının emsalleri için sancılı olacağını da sözlerine ekledi: “Her kurum, bu maliyet engelini kaldırmakla farklı izleyicileri çekmek arasında bir denge kurmalıdır.”
