İlk bakışta, Yüksek Mahkeme’nin Salı günü göreceği dava teknik görünüyor ve yargıçların esas olarak iş kayıtlarının imhasıyla ilgili onlarca yıllık bir yasayı çözümlemesini gerektiriyor.
Ancak dava, eski Başkan Donald J. Trump’a yönelik 2020 seçimlerini bozmayı planlamaktan, 6 Ocak’taki yüzlerce kovuşturmayı karıştırmaktan ve Kongre Binası’na yapılan saldırının gerçek anlamı hakkında karara varmaya yardımcı olmaktan dolayı federal suçlamaların yarısını ortadan kaldırma potansiyeline sahip.
Yargıçların acil sorusu, öncelikle beyaz yakalı suçları hedef alan bir federal yasa olan 2002 tarihli Sarbanes-Oxley Yasası’nın, davanın sanığı Joseph W. dahil olmak üzere Kongre Binası’nı basan mafya üyelerini kovuşturmak için kullanılıp kullanılamayacağıdır. Fischer, eski bir Pensilvanya polis memuru. Yasa uyarınca 300’den fazla kişi hakkında dava açıldı ve bu da resmi bir yargılamayı engellemeyi suç haline getiriyor.
Enron’un çöküşünün ardından yürürlüğe giren yasanın acil amacı, anayasal olarak gerekli olan seçim oylarının kongrede sayımının durdurulmasına neden olan şiddetli ayaklanmadan kaynaklanan kovuşturmalarla rahatsız edici bir şekilde örtüşüyor. Ama dili geniş ve savcılar, basit şartların Bay Fischer’in davranışlarını da kapsadığını söylüyor.
Bay Trump davaya dahil değil ancak Bay Fischer’in lehine bir karardan faydalanabilir. Yüksek Mahkeme, Bay Fischer’in yapmakla suçlandığı şeyin 2002 kanununun kapsamına girmediğine karar verirse, Bay Trump şüphesiz kanunun kendi eylemleri için de geçerli olmadığını savunacaktır.
Başarılı olsa bile, Bay Fischer’in temyiz başvurusunda yer almayan diğer iki suçlamayla karşı karşıya kalacak: ABD’yi dolandırmaya yönelik komplo kurmak ve anayasal haklara müdahale etmek için komplo kurmak.
