Yüksek Mahkeme, Biden yönetiminin 20.000 $’a kadar federal öğrenci kredisi borcunu söndürme planını gerçekleştirmesini yasakladı ve milyonlarca borçlu, kredilerinin ağırlığı altında mücadele etmeye devam edecek.
Bunlar, daha yüksek kazanç vaatleri hiçbir zaman gerçekleşmeyen, kâr amacı gütmeyen agresif kurumlar tarafından cezbedilen öğrencilerdir. Sosyal hizmet, sınıf veya mahkeme salonundaki düşük ücretli ancak temel işler için genellikle gerekli olan ileri dereceler arayan borçlulardır.
Bunlar, ailesine bakmak için çalışma hayatına ara veren ve eski maaşlarına geri dönemeyen kadınlar.
İşte bunun gibi başka koşullarda mücadele etmiş ve zorlukları devam etmesi muhtemel insanların kısa çizimleri.
Derece Yok, Borçların Tamamı
36 yaşındaki Gina McDavitt, öğrenci borcu olan ancak derecesi olmayan milyonlarca borçludan biri ve temerrüde düşme olasılığı daha yüksek olan bir grup.
20’li yaşlarının başında Macy’s’de sütyen tesisatçısı olarak çalışırken kendini üniversiteye sokmaya çalıştı ve en pratik yolu seçti: Bir devlet koleji olan College of San Mateo’da başladı ve San Francisco Eyalet Üniversitesi’ne transfer olmayı planlamıştı.
Ancak önlisans derecesini tamamlamak için gereken dersler her zaman sunulmuyordu, bu da açılana kadar beklemesi gerektiği anlamına geliyordu. Bu arada, bakım masrafları arttı – ancak Pell hibesi ve kredi uygunluğu artmadı ve kısa süre sonra iki yakasını bir araya getirmekte zorlandı.
Okulu yaklaşık 3.000 dolarlık krediyle bırakan Bayan McDavitt, “Etkili bir şekilde fiyatlandırıldım” dedi ve birkaç ertelemeden sonra balon patladı. “Yani, şimdi ücretsiz olacak bir derece için 8.500 $ değerinde öğrenci kredim var,” diye ekledi, uygun öğrenciler için devlet üniversitesini ücretsiz yapan programlara atıfta bulunarak. “Yalnız yaşıyorum ile eşleştiğinde, bir süredir aynı rolü oynuyorum ve Körfez Bölgesi’ndeyim ve burası çok pahalı. Mücadele ediyorum.
Kaliforniya, Vallejo’da yaşayan ve bir nakliye şirketinde müşteri ilişkileri yönetiminde çalışan Bayan McDavitt, gerekli diplomaya sahip olmadığı için birçok terfiden mahrum kaldığını söyledi. Yakın zamanda kendisinden önce terfi etmiş birini eğitti.
Pandemi yayılmadan hemen önce kredileri temerrüde düşen Bayan McDavitt, “Şu anda kazandığım para faturalarımı karşılamıyor” dedi. “Yılda 55.000 dolardan az kazanan ve diploması olmayan bekar bir insanım. Dünyanın yükü omuzlarımda.”
Bayan McDavitt okula yeniden başlamak için can atıyor ama bunu karşılayamıyor.
44 yaşındaki Monica Schmidt, 2008 yılında oğlunu doğurduğunda, hastane odasında büyük bir dönem ödevini bitiriyordu. Beş ay sonra, lisans derecesini Phoenix Üniversitesi’nden hemşirelik alanında aldı.
Daha sonra, onu pratisyen hemşire konumuna yükseltecek ve ona öğretmenlik seçeneği sağlayacak bir yüksek lisans derecesi aldı. Bir gıda şirketinde satış müdürü olan kocası, gündüzleri 1 ve 4 yaşındaki çocuklarına bakarken çalışıyordu. Geceleri, Northern Illinois Üniversitesi’nde ders alırken vasıflı bir bakımevinde tam zamanlı süpervizör olarak çalışıyordu. .
Cenova, Illinois’de yaşayan ve şu anda terapötik bir gündüz okulunda hemşire olarak çalışan Bayan Schmidt, “Günlük bakıma paramız yetmedi, bu yüzden zıt vardiyalarda çalıştık” dedi.
Ancak üç yıllık başlama ve yeniden başlatmalardan sonra, hokkabazlık küçük çocukları için daha çok bir mücadele haline geldi ve 2013’te kurs çalışmalarını bıraktı. Ancak borç, tutması gereken ona aitti. Şu anda yarısından fazlası lisansüstü çalışmaları için olan 64.000 dolar borcu var.
Ödemeleri yeniden başladığında, önümüzdeki 25 yıl boyunca veya emekli olana kadar ayda yaklaşık 450 dolar ödeyecek. Kamu Hizmeti Kredisi Bağışlama programı için 120 uygun ödemeden 52’sini yaptı, ancak ayda yaklaşık 900 $ ödemesi gerekecek, bu, özellikle emeklilik ve iki çocuğunun üniversite eğitimi için biriktirirken ailesinin karşılayamayacağı bir miktar.
Bayan Schmidt, “Onların benimle aynı durumda olmalarını istemiyorum” dedi.
Farklı Bir Kara Vergi
23 yaşındaki Dorien Rogers gibi öğrenci kredisi borcu olan yeni üniversite mezunları kafalarında sürekli bir soru vızıltısıyla karşı karşıya: Fazladan borç ödemesi mi yoksa bir tasarruf planı mı başlatmak? İçinde büyüdüğüm toplulukta bir ev satın alabilir miyim? (Onun durumunda, Montgomery County, Md.) Bir gün bir aile kurmak için paraya ne dersiniz?
Siyahi bir adam olarak Bay Rogers, Siyahilerin borç almak zorunda kalma ihtimalinin daha yüksek olduğunun ve Siyah kadınların genellikle öğrenci kredisi borcuyla en çok mücadele edenlerin olduğunun farkındadır.
Howard Üniversitesi’nde yükselen bir son sınıf öğrencisi olan 20 yaşındaki Asha Anthony, yasal iletişim lisans derecesi ve yaklaşık 30.000 $ kredi ile üniversiteden ayrılacak. Ancak, öğrenci borcunda genellikle altı rakam daha gerektiren bir sivil haklar avukatı olma hayalini nasıl finanse edeceğini şimdiden düşünüyor.
Bekarken ailesinin yardımıyla üç kızını büyüten annesinden çoktan yardım aldı ve Bayan Anthony mezun olana kadar en az 30.000 $ ebeveyn kredisi biriktirmiş olacak. Yine de annesi hala kendi öğrenci borcunu ödüyor.
Anthony, “Hukuk fakültesine gitmeye kararlıyım çünkü birçok genç Siyah insan için olduğu gibi, lisansüstü okullara devam edebilmek ve kendim için belirlediğim hedeflere ulaşabilmek benim için de yüksek bir öncelik,” dedi. Ariz, Mesa’da büyüdüm. “Potansiyel maliyetleri düşünmek cesaret kırıcı, çünkü ailem ancak benim yapabileceklerimden çok daha fazlasını sağlayabilir.”
Bay Rogers’ın da büyük hedefleri var. Geçen yıl ek kredi aldı ve kamu yönetimi alanında çevrimiçi yüksek lisans yapmaya başladı. Aynı zamanda, vekil öğretmen ve DoorDash sürücüsü olarak çalışıyordu ve NAACP için Maryland’in gençlik ve üniversite bölümünün başkanı olarak görev yapıyordu. Politikaya girmek istiyor ve eğitimi, özellikle benim gibi insanlar için bir tür ulusal zorunluluk olarak görüyor. o.
“Eğitim, topluluklarımızı iyileştirmek için bir araçtır ve yüksek öğrenim kurumları ulusumuzu ilerletmek için çok önemli olmuştur” dedi.
Maryland’deki Salisbury Üniversitesi’nden siyaset bilimi lisans derecesi ile şu soruyu sormadan edemiyor: Eğer yasa koyucular 2008 mali krizi sırasında ülke bankalarına yardım etmeyi seçtiyse, neden onun gibi insanların benzer yatırımlara layık olduğuna inanmıyorlar?
“Borcu affedebilirseniz, ekonomiye yeniden yatırım göreceksiniz” dedi. “Ev sahipliği. Kredi oluşturmak. Daha fazla aile kurmak.”
Ebeveyn Tuzağı
Ebeveynler için Federal PLUS kredileri, sorun için özel olarak hazırlanmış bir üründür ve yakın zamanda bunun değişeceğine dair hiçbir işaret yoktur.
Bunun nedeni, ebeveynlerin çocuklarının tüm eğitiminin maliyetine kadar borç alabilmeleridir ve ne kadar kazandıklarının bir önemi yoktur. Ayrıca, maliyeti yüksek ancak kaynakları düşük olan birçok okul, öğrencilere bu kredilerin on binlerce dolarını kendi eksikliklerini tamamlamalarını söyleyen mali yardım bildirimleri gönderiyor.
Şimdi, üç çocuğunuz olduğunu, eşinizden ayrıldığınızı ve onları yıllarca büyüterek geçirdikten sonra saatte sadece 11,50 dolar kazandığınızı hayal edin. Joanna Leiserson, 2000 yılında Washington, Spokane’de yaşarken ve en büyük çocuğu üniversiteye başlamak üzereyken kendini içinde bulduğu çıkmaz buydu.
PLUS kredileri, çocuklarının ihtiyaçlarına en uygun okulları karşılamanın tek yoluydu. Yıllarca ödemeleri karşılayamadıktan sonra – 2005’te Piskoposluk rahibi oldu – ve borcunu müsamaha göstererek, sonunda gelir odaklı bir geri ödeme programına girdi ve Kamu Hizmeti’ne kaydolmasına izin vermek için 157.000 dolarlık borcunu konsolide etti. Kredi Bağışlama programı. Dokuz yıl daha çalışırsa borcu silinecek. Aksi takdirde, ölene kadar kolayca onunla olabilir.
“Bana ağır geliyor,” dedi. “Doğru olduğundan emin değilim, ama yapmazsam toplum bunun bedelini ödeyecekmiş gibi geliyor.”
Ancak herhangi bir vergi mükellefi sübvansiyonu, hem Demokratların hem de Cumhuriyetçilerin yıllar boyunca imzaladığı yasalara dayanan yerleşik bir kamu politikasıdır. Ve sonra, konu hakkında fikir sahibi olabilecek daha yüksek bir gücün meselesi var.
Bayan, “Tanrı’nın borçlarımızın ayrıntılarına ağırlık vermediğine inanıyorum, bunun yerine bir topluluk olarak ulusumuzun politikalarını ve temel ilke ve değerlerini dikkate almamızı ve bunların Tanrı’nın değerleriyle uyumlu olup olmadığını kendimize sormamızı istiyor” dedi. Leiserson dedi. “Bu, tüm insanların onur ve saygı içinde sürdürülebilir yaşamlar yaşayabileceği bir topluluktur.”
