Bushwick, Brooklyn’deki şehir evi bir zamanlar Jennifer Fisher için bir yol göstericiydi; burada çok-aşklı ve müstehcen olduğunu saklamak zorunda değildi çünkü ev arkadaşları da öyleydi.
Hacienda adlı bir grup olan ev sahibinin benzersiz bir vizyonu vardı: özellikle her hafta bodrumda düzenledikleri seks partileri sırasında, ev kuralları her şeyden önce rızayı vaaz eden, cinsel açıdan maceraperest insanlardan oluşan bir topluluk yaratmak. Takip eden yıllarda Hacienda gelişti ve farklı cinsel ifade türlerini damgalamayı ortadan kaldırmaya yönelik bir hareket olan cinsiyet pozitifliği daha yaygın hale geldi. Bayan Fisher, yaşam tarzının daha fazla kabul görmesi için baskı yapan bir topluluğun parçası olmaktan bir ölçüde gurur duydu.
Bu duygu, Hacienda’nın karanlık tarafı olarak tanımladığı şeyi görmezden gelmesine yardımcı oldu: Misafirlerin ve kiracıların, Hacienda’nın himayesi altında cinsel veya fiziksel saldırı mağduru olduklarını söyleyen bir dizi iddiası.
Sonra aynı şeyin başına geldiğini söyledi. Bayan Fisher, 2012 baharında Hacienda’daki mutfağındayken alt katta bıraktığı seks partisinin konuğu tarafından kendisine yaklaşıldığını ve seks konusunda tacize uğradığını söyledi. Olanlara rıza vermediğini, tecavüze uğradığını hissederek uyandı. Ancak topluluğuna ihanet etme korkusunun, karşılaşmanın koşullarının ve ortamının kendisini bunu yetkililere bildirmekten alıkoyduğunu söyledi. Bu onun çok pişman olduğu bir karardı.
“Seks partisinde olan bir şeyi bildirmek için polisi nasıl ararsınız?” Bayan Fisher dedi. “Gelip ‘Tamam, önce hangi sapkını tutuklayacağım?’ derlerdi.”
Tek eşliliğin olmamasının flört uygulamalarında açılan bir seçenek haline geldiği bir zamanda, Hacienda gibi gruplar yeni bir şöhrete kavuştu, meraklı yeni gelenlerin ilgisini çekti ve bu süreçten kâr elde etti. Katılımcılar bu grupları, benzer düşüncelere sahip insanlarla güvenli bir ortamda cinsel normların sınırlarını zorlayacak veya tamamen çiğneyecek bir yer olarak görüyorlar. Ancak Bayan Fisher’ın hikayesi ve buna benzer diğer hikayeler, özgür bir alan yaratma arzusu ile bir kişinin tuhaflığının diğerinin kesiştiği nokta olabileceği rıza soruları arasındaki doğal gerilimi ortaya koyuyor.
