Monica Bill Barnes ve Company’nin arkasındaki görev, dans etmediği yere dans getirmektir. Bu doğru ama hikayenin sadece bir parçası.
Şirketin ürettiği deneyimsel sanat, içlerinizi toz haline getirme potansiyeline sahip bir samimiyet yaratır. Dansın yanı sıra, ait olmadıkları yerlerde duyguları veya duyguları da ortaya çıkarır. Bir alışveriş merkezi. Özel bir Madison Avenue butiği. Güneş doğduktan hemen sonra, açılmadan önce bir müze. Şimdi Barnes ve Robbie Saenz de Viteri liderliğindeki şirket kütüphaneye sızdı.
Mükemmel “Öğle Yemeği Dansları” – Adı Frank O’Hara’nın “Öğle Yemeği Şiirleri” na bir saygıdır – izleyicileri Beşinci Cadde’deki New York Halk Kütüphanesi’nin ana şubesine ücretsiz bir saat hikaye anlatımı, şarkı ve dans için davet ediyor. (Program satılır, ancak daha sonraki bir tarihte geri getirilebilir.) “Öğle Yemeği Dansları”, geçmişten özenle ekili bir nesne çeşitliliği verir.
İzleyici üyeleri, Saenz de Viteri’nin seslerine – bir kitabın büyüsünün altına düşmeden farklı olarak – bir kütüphane sayfasının kisvesi olarak aklına girmesine izin veren kulaklıklar giyerler. Kütüphanenin farklı bölgelerinde, istenen materyalleri patronlara bırakan, sadece izleyicilerin duyabileceği müziğe performans gösteren hikayeler ve danslar geliştirdiği, kütüphanenin farklı bölgelerinde bir Yunan dansçı korosu katılıyor. Sonuçta bir kütüphane bir sessizlik yeridir.
Soldan Dansçılar Indah Mariana, Monica Bill Barnes ve Hsiao-Jou Tang. Seyirci kütüphanede bir konumdan diğerine yönlendirilir. Kredi… New York Times için Julieta Cervantes
Hayata çıkan karakterler – düzenli insanlar, kişisel konuları araştıran – kurgusaldır. İnsancıl bir teklif olan “Öğle Yemeği Dansları”, beklenmedik bir yerde bağlantı bulma konusunda bir dans. Giderek daha medeniyetsiz bir dünyada uygar olmak bir hatırlatma.
