Başkan Trump göreve geri döndüğünde, kederli rakipleri geri dönüşü kitlesel direnişle değil, istifa duygusu ile karşılandı.
Protestocular evde kaldı. Şirketler ve yöneticiler lehine curry için koştu. Bazı Demokratlar bile, kendisi ve müttefikleri, kendi taraflarında popüler bir fikre sahip olduklarını övündükleri için Bay Trump’a.
Ancak ikinci dönemine 100 günden biraz fazla bir süre sonra, Bay Trump’ın gündemine muhalefet tohumları, yönetici gücün stilini ve genişlemesi ülke çapında uyuyor ve başlıyor. Muhalefet, Helvel’in ortaya çıkmasından daha sağlam.
Gösteriler boyut ve frekans olarak artmıştır. Belediye binaları asi ve savaşçı hale geldi ve birçok Cumhuriyetçi milletvekilini seçmenlerle yüzleşmekten kaçınmaya zorladı. Ve üniversiteler, kar amacı gütmeyen gruplar, sendikalar ve hatta bazı hukuk firmaları tarafından toplu çabalar yavaş yavaş yönetime karşı geri dönmeye başladı.
Bay Trump’ın ilk dönemine tiksinmesi nedeniyle 2018’de ilk kez göreve gelen bir Demokrat olan Illinois’den Gov. JB Pritzker, “Bir ivme gelişiyor” dedi. “Şimdi, ayakta durup konuşan insanlar varmış gibi hissediyorum, bunun doğru bir şey olduğunu, daha iyi hale gelmeden daha da kötüye gideceğini görüyorum.”
Ulusal bir hareket henüz çiçek açmadı: Muhalefet, bir lider, merkezi bir mesaj veya Bay Trump’ın reddedilmesinin ötesinde paylaşılan hedeflerden yoksun. Bazı Demokratlar daha agresif hale gelse bile, derin popüler olmayan partileri, birleşik bir saldırı çizgisini ifade etmek için mücadele ediyor – ya da cumhurbaşkanının onay derecelendirmelerinin düşmeye devam etmesini ummanın yanı sıra bir stratejinin çoğu.
