Başkan Yardımcısı JD Vance’in Papa Leo XIV’in açılış kütlesine katılacağı duyurusu basit bir çizgi içeriyordu.
Beyaz Saray, “Papa Leo XIV ilk Amerikan Papa. Başkan Yardımcısı Vance, Başkan Yardımcısı olarak hizmet etmek için ilk Katolik dönüşümü” dedi.
Tarafsız, ama anlatıyordu. İlk Amerikan Papa, muhafazakar Katolikliğin Amerika Birleşik Devletleri’nde ilk başkanlık doğrultusunda somutlaşan siyasi gücüne sahip olduğu bir dönemde St.Peter’in koltuğunu tutuyor. İkisi arasındaki ilişki, Papa Leo’nun papalmasının en çok izlenen gelişmelerinden biri olacak.
Kardinallerin Papa Leo seçimi, Roma Piskoposu ile Amerikan sağ kanadı arasındaki gergin ilişkiyi test ediyor. Sadece dört Pazar önce, Bay Vance, teolojisini ve göçmenlik konumunu halka açık bir şekilde azarlayan ve gelenekselci Katoliklerden uzun süredir hayal kırıklığına uğrayan bir Papa ile el sıkıştı. Bu Pazar, Bay Vance’in adıyla ilişkili şu anda silinmiş bir sosyal medya hesabında doğrudan eleştirisi de dahil olmak üzere selefinin görüşlerinin çoğunu paylaşıyor gibi görünen bir lideri selamlamak için geldi.
Önde gelen muhafazakar Amerikan Katolikleri genellikle Papa Leo’yu kişisel olarak tanımadıklarını söylüyorlar. Yine de bazılarının papalık için farklı ilk seçimleri olsa da, Papa Leo kendini uzlaştırıcı, ılımlı bir güç olarak konumlandırarak başladı. Bazı muhafazakarlar teolojisinde ve idari pragmatizminde ortaklık noktaları ve hatta Roma ile ilişkilerinin sıfırlayabileceği konusunda temkinli bir beklenti buluyor.
Katolik Derneği’nin kıdemli bir üyesi olan Ashley McGuire, “Başkalarına hizmete inanan derin dua ve yansıma adamı gibi görünüyor ve kilisenin doktrini ve sürekli öğretimine sadakat.” Dedi. “Sadıkların açık ve şefkatli liderliği yoluyla kiliseye birlik getirebileceği konusunda iyimserim.”
