Kredi… New York Times için Linda Xiao. Gıda Stilisti: Monica Pierini. Prop Stilist: Sophia ELENI PAPPAS.
Jill Damatac Adobo’yu ilk kez yaptı, 26 yaşındayken, nem, amaç ve ruhtan temizlenene kadar eti iki buçuk saat boyunca kaynattı. Tencereye giren zencefil ve sarımsak tutamları kavanozlarda kurutuldu. Tabakta yaralanan “sosun tuzlu bir hatırlaması” idi, “Dirty Kitchen” anısına yazıyor.
Bu konuda Adobo’nun veya herhangi bir Filipin yemeği nasıl yapacağını bilmiyordu. Çocukluğunun ve atalarının yemeğini yemeyi bırakmıştı – neredeyse Filipinli olmayı bırakmıştı, “hayatta kalma biçimi olarak” diye yazıyor. Tamamen Amerikalı olmaya çalışıyordu, sırrını gizlemeye çalışıyordu: 9 yaşından beri Amerika Birleşik Devletleri’nde yaşamış olmasına rağmen, 30 saat ve üç uçak yolculuğundan sonra Newark’ta yanıyor, ailesi asla resmi kağıtlar alamadı; belgesiz olduğunu.
Birçok göçmen çocuğu gibi, neredeyse bir yabancı olarak yaklaşmak için mirasına geri dönüş yolunu bulmak zorunda kaldı. Eski yemek kitaplarına döndü ve Filipinli tariflerin çevrimiçi bir trove olan Panlasang Pinoy’un yorum bölümünü gerçekleştirdi. Ne kadar çok araştırırsa, özellikle babasının halkı arasında, Luzon’un Cordillera bölgesinin Highland Ifugao’ları arasında daha yaşlı, renk öncesi gelenekler hakkında o kadar meraklı oldu. Sık sık bana, bunların egzotik kalıntılar ve “asil vahşi şeyler” olarak sansasyonelleştirildiğini söyledi.
Buna tavuk çorbası diyebilirsiniz, ancak bunun sadece gerçek bir açıklama olduğunu anlayın. Pinikpikan “öncelikle zevk için pişirilmiyor” diye yazıyor Damatac. “Tanrıları yatıştırması ve hoşnutsuz bir evrene tazminat sunması gereken kutsal bir törenin son kısmı olarak yenir.” Ailenin bir üyesi hastalandığında Mumbaki gelir. Yemek yapmak tedavi etmektir.
Eğer kalp ihalesiyseniz, bir sonraki paragrafa atlamayı tercih edebilirsiniz. Çünkü bu ritüelde, yaşam ve ölüm arasında bir perde yoktur. “Pinikpikan” ın kökü “Pik-Pik” dir, “yenmek” ve tarihsel olarak yemeği yiyen insanlar önce tavuk, gerekli fedakarlık, bir çubukla vurulmalıdır-hesaplara göre, herhangi bir konfor varsa-kanın altındaki kanın yükselmesini sağlamak için. Damatac bunu açık bir şekilde yazıyor. Biz buyuz, “Zamanla tüm enkarnasyonlarımız boyunca görülmemiz gerekiyor.” Diyor. (Bugün uygulama ülkenin Hayvan Refahı Yasası kapsamında yasaklanmıştır.)
Geleneksel bir şifacı bulamazsanız, başka bir ilaç biçimi vardır: Tinola, belki de daha fazla toprak, ama daha az restoratif olmayan bir tavuk çorbası. Damatac, ince lezzeti “ikinci ağız dolusu olana kadar dil üzerinde yumuşak ve nazikçe çiçek açmaz, yumuşak ve nazik değil” gibi sabrı ödüllendirir. Zencefil bolluğunda Pinikpikan’ın yankıları var, tatlı bir ısı getiriyor; Pepper Malunggay (Moringa) gizemli fraktallarında ayrılır; Chayote, Kin Squash’a ama bir elma kadar destekleyici, temiz, sulu bir ısırık için. Patis (balık sosu) tuz için durur.
