Antonio Austin arabayı 100 metre uzaklıktan fark etti – kırmızı kir renkli pencerelere kaplanmış, ön tampon gitti, kaputun altından duman. “Kahretsin, bu arabadan nefret ediyorum,” dedi. 2012 Dodge Avenger’ı neredeyse bir yıl önce 1.000 dolarlık bir peşinat için satmıştı, ancak son zamanlarda kullanılmış otomobil bayisinde düzeltilmesi daha karmaşık ve pahalı hale gelen sorunlarla yeniden ortaya çıkmaya devam etti.
Masasından bir servis emme sayfası aldı, dudağını tütün çiğneme ile paketledi ve güney Oklahoma’nın sert kır rüzgarına doğru yürüdü. Son birkaç hafta 25 yıllık kariyerinin en zoru arasındaydı, envanteri tüm zamanların en düşük seviyesine yaklaştı ve satışları daha da düştü. Çorak otopark boyunca intikamını izledi ve servis garajının önünde durdu. Sürücü tırmandı ve yumruğunu kapıya vurdu.
Buna inanabiliyor musun? Dedi Phillips, 28. “Tekrar üzerimde öldü.”
“Hiçbir şey olmayabilir,” dedi Antonio, kaputu kaldırırken.
“Nasıl işe başlayacağım?” dedi. “Oğlumu günde bir saat içinde kim alacak?
“Belki göründüğü kadar kötü değil,” dedi. “Henüz panik yapmamaya çalışalım.”
Başkan Trump’ın otomobil tarifelerinin en eski etkileri yeni bayilerden kullanılmış araba çok fazla yabancı parçalara ayrıldığından, geçen ay her gün aynı tavsiyeyi veriyordu. Şimdi sonuçlar Amerikan otomobil ekonomisinin en dibine, Antonio’nun burada satın alması gibi yerlere en çok iniyor ve burada bir ordu havaalanı ve mezarlık arasında bir ticari şeritte Lawton, Okla’da. 46 yaşındaki Antonio, çoğunlukla kötü kredi ve az tasarruflu müşterilere satıldı – Antonio’nun arabalarının genellikle on yıldan daha eski olduğunu ve ikinci el parçalarla bir araya geldiğini Deva’ya göze alamayan insanlar. “Satış konuşmam sizi A noktasından B noktasına getirmek” dedi.
Müşterilerinin çoğu kredilerini iki haftada bir taksitle ödedi ve 5 $ ‘lık kredi kartı ücretinden kaçınmak için ona nakit zarfları verdi. Neredeyse yarısı ödemelerinin gerisindeydi ve Antonio kendi işletme maliyetlerini zorlukla takip ediyordu. Trump, insanlara “sabırlı” olmalarını ve tarifeleri Amerikan üretimini artırmadan ve işçi sınıfı için ücretleri iyileştirmeden önce “biraz acı” beklemelerini söylemişti, ancak Antonio ve müşterileri zaten bir kırılma noktasındaydı. Seçenekleri olmayan insanlar için marjı olmayan bir işti – ve şimdi arabalar satın almak, yenilemek ve onarmak için yüzde 25 daha pahalı hale geliyordu.
