Zor durumdaki bir takım heyecan verici bir zafer kazandığında – özellikle bir günlük izin gününden önce şehirler arası bir rakibe karşı tıka basa dolu bir basketbol sahasında – şu soru sorulmalıdır: Bu galibiyet ne kadar büyüktü?
Bu karşı konulamaz bir soru, ancak – dürüst olalım – çoğunlukla anlamsız. Mets, Çarşamba gecesi Yankees’e tekrar kaybetmiş olsaydı, sezondan vazgeçmezlerdi. Kazan ya da kaybet, bir sonraki maçlarına gelir ve rekabet ederdi. Sonuçta iş bu.
Yine de, bu galibiyetin neden çoğundan daha büyük olduğu önemliydi: Mets’in rahatlamasına ve yeniden keskin, canlı beyzbol oynamasına yardımcı olabilirdi. Her neyse, Brandon Nimmo’nun görüşü, Citi Field’da 10 vuruş vuruşunda sağ saha duvarını ikiye katlayarak 4-3’lük bir galibiyete imza attıktan sonra.
Mets, önceki 10 maçın dokuzunu kaybetmişti. Bunu da düşürselerdi, sahadaki ve üslerdeki zaafları daha belirgin olurdu ve muhtemelen ileride daha fazla hataya yol açardı.
“Kazandığınızda, işler biraz daha halının altına süpürülür; kaybettiğinde göze çarpıyorlar,” dedi Nimmo. “Yani bunu tersine çevirmeye çalışırken, ‘Tamam, belki de yeterince yapmıyoruz’ diye düşünüyorsunuz. Burada,belki de yeterince yapmıyoruz Burada,ve bunun size istediğiniz galibiyet sonucunu getirip getiremeyeceğini görmek için bu alanlarda biraz daha baskı yapmaya çalışırsınız.”
Salı günkü mağlubiyette orta sahada bir sinek topunu yanlış oynayan Nimmo, Çarşamba günü üssün yedinci vuruş rallisini bastırdı. Nimmo, Starling Marte’nin üs yüklü teklisinde birinciden sola koşarak, önündeki koşucunun da gol atmaya çalışacağını varsaydı. Koşucu çaylak Mark Vientos’un kaldırıldığını fark ettiğinde üçüncüye doğru hızla ilerliyordu. Yakalayıcı Jose Trevino, Nimmo’yu ikinci sıraya geri atarken çiviledi.
Yönetici Buck Showalter, “Bir şey almaya, bir şeyi gerçekleştirmeye, peşinden gitmeye programlanmışlar,” dedi. “Sürekli konuşuyoruz: ‘Eğer bir şey hissediyorsan, harekete geç.’”
Nimmo bunun peşine düştü ve ikinci kaleci Jeff McNeil’in hızlı Isiah Kiner-Falefa tarafından bir helikopterde ikili oyunu çevirmeye çalıştığında yedinci turun zirvesinde yaptığı gibi kumarı kaybetti. Mükemmel bir atış bile umutsuz olurdu ve bu mükemmel değildi: bir hata için atladı, bir sayı attı.
Kısa süre sonra Kiner-Falefa üslerin etrafında koşuşturmaya başladı – ikinci top çaldı, yakalayıcı Francisco Álvarez’den çılgın bir atışla üçüncü oldu ve ardından, en başından itibaren çalışan ve geri tepmeye adımını atan ürkütücü solak Brooks Raley’i eve kaydırdı.
Yedinci vuruşun tamamı, 340 milyon dolardan fazla rekor maaş bordrosu – artı milyonlarca lüks vergisi daha – 32-36’lık bir rekor üreten sahibi Steven A. Cohen’i şaşırtmış gibiydi.
Cohen, “Bu çılgın bir oyundu” diye tweet attı. “Çok fazla zihinsel hata var ama kabul edeceğim.”
Bu hatalar, belki de Mets’in – ve bu nedenle Yankees’in – Mets’ten Justin Verlander ve Yankees’ten Gerrit Cole arasındaki bir as eşleşmesi olan oyuna aldığı ses yaklaşımını gizledi.
Beşinci devrenin ortasında, Cole ve Verlander 27 çıkış için birleşirken sadece bir baserunner’a izin verdiler. Yine de, her iki başlangıç oyuncusu da vuruşlar yapsa bile – aralarında bir yürüyüş değil – altı vuruştan sonra gittiler, vurucular faul üstüne faul yaptı ve saha sayımlarını hızlandırdı.
Nimmo, Cole’a karşı yaptığı üç vuruşta, sayı iki vuruşa ulaştıktan sonraki 16 da dahil olmak üzere 24 saha gördü. Güçlü bir sürahi giyme konusunda bir ustalık sınıfıydı ve Nimmo’nun Mets’in çiftlik sisteminde öğrendiği dersleri inşa etti.
Nimmo, “Ben küçük liglerdeyken eski bir şey vardı: ‘iki vuruşa ulaştığınızda takımınıza yardımcı olan iki saha daha görün’,” dedi. “Ve bu tür bir zihniyet benimsiyorsun: Bilip erken bir hata yapıp yapamayacağını görmeye çalışıyorum, çünkü bunun üzerine atlamamız gerekiyor, ama çok fazla genişlemek istemiyorum çünkü biz yumuşak erken çıkışlar yapmak istemiyorum. Zor bir çizgi ama bugün vuruşlarımla gurur duydum.
Nimmo’nun sonuncusu, özellikle onunla yüzleşmek için gelen solak Nick Ramirez’e karşı 10. sırada geldi. Nimmo (şu anda solak oyunculara karşı 0,345 vuruş yapıyor) Eduardo Escobar’a gol atmak ve Mets’e çok ihtiyaç duydukları bir galibiyet vermek için duvardan bir platin çaktı – öyle olduğu için büyük görünen bir galibiyet.
Kısa stoper Francisco Lindor, “Kazanmak iyi hissettiriyor, ancak bir yürüyüş galibiyeti olduğunda ve oradaki en iyi adamlardan birinin başına geldiğinde daha da iyi,” dedi. “Oyun böyle işliyor. Dün hakkında iyi hissetmiyordu ve eminim bugün maçın başlarında olanlar hakkında da iyi hissetmiyordu. Ve şansı vardı ve gitmesine izin vermedi.
