En azından Sanayi Devrimi’nden beri, işçiler makinelerin yerini alacağından endişe ediyorlar.
Ancak teknoloji otomatik yapmayı, et paketini ve hatta sekreterlik çalışmasını dönüştürdüğünde, yanıt genellikle işleri eğmek ve işçi sayısını azaltmak değildi. İşleri “azaltmak”, hızlı bir klipte tekrar tekrar gerçekleştirilecek daha basit görevlere bölmekti. Yetenekli mekaniğin küçük dükkanları, bir montaj hattına yayılmış yüzlerce işçiye yol açtı. Kişisel Sekreter, daktilo havuzlarına ve veri giriş memurlarına yol açtı.
İşçi tarihçisi Jason Resnikoff’un bunu açıkladığı gibi, işçiler “hızlandırma, iş yoğunlaşması ve iş bozulmasından şikayet”.
En yaygın olarak benimsenen alanlardan birinde yapay zeka ile benzer bir şey oluyor gibi görünüyor: kodlama.
Yapay zeka işgücüne yayıldıkça, birçok beyaz yakalı işçi kitlesel işsizliğe yol açacağı endişesini dile getirdi. Ancak işsizlik işaretlenmiş ve en sonunda işten çıkarılmalar gelebilirken, yazılım mühendisleri için daha acil olumsuz yönlü, çalışmalarının kalitesinde bir değişiklik gibi görünmektedir. Bazıları bunun daha rutin, daha az düşünceli ve en önemlisi, çok daha hızlı hale geldiğini söylüyor.
Şirketler, eski montaj hatları gibi AI’nın üretkenliği artırabileceğine ikna gibi görünüyor. Microsoft’taki araştırmacılar ve üç üniversitenin yakın tarihli bir makalesi, programcıların, kabul edebilecekleri veya reddedebilecekleri kod parçacıklarını öneren Copilot adlı bir AI kodlama asistanı kullanmasının yüzde 25’ten fazla önemli bir çıkış ölçüsünü artırdığını buldu.
Üretken yapay zekaya büyük yatırımlar yapan Amazon’da, kodlama kültürü hızla değişiyor. Hissedarlara yapılan son mektubunda, genel müdür Andy Jassy, üretken AI’nın “üretkenlik ve maliyetten kaçınma” için kullanan şirketler için büyük getiriler sağladığını yazdı. Daha hızlı çalışmanın gerekli olduğunu söyledi, çünkü Amazon müşterilere “olabildiğince çabuk” istediklerini vermezse ve AI’nın “normları değiştireceği” bir etkinlik olarak kodlamadan bahsetti.
