1927’de, bir değişiklik arayan Los Angeles’a taşınan Harry Baker adlı Ohio doğumlu bir sigorta satıcısı devrim niteliğinde bir kek tarifi buldu. Yumurta beyazlarını sarısı ve bitkisel yağ ile zenginleştirilmiş bir meyilli içine katlarken, bahar, abartılı bir şekilde uzun ve dikkat çekici derecede nemli bir sünger verdi-o sırada tatlı menülere hakim olan sade, yağsız melek yiyeceklerle çarpıcı bir kontrast verdi. Küçük ev mutfağından, havadar, eterik kumaşın adını taşıyan şifon keklerini, sansasyon oldukları Brown Derby Restaurant’a tedarik etti. 1947’de Baker, daha önce çok gizli formülünü General Mills’e sattı ve şifonun ülke çapında şöhreti başlattı. Zamanla, Amerikan damak daha yoğun, daha fazla tereyağlı keklere doğru değiştikçe popülaritesi azaldı, ancak stil Asya fırınlarında kaldı, burada hassas kırıntısı, ince tatlılığı ve çok yönlülüğü için ödüllendirildi.
Şimdi, Grassy Pandan ve tost Hojicha gibi Asya lezzetleri Batı hamur işi dünyasında popülerlik kazanıyor ve sosyal medyada dikkat çeken yükselen keklerin her yerde bulunan resimleri daha geniş bir diriliş yaşıyor. Brooklyn merkezli bir şef olan 40 yaşındaki Natasha Pickowicz ve “Than Than Cake” (2023) yazarı, Kaliforniya’da Asya Bakkal Zinciri 99 Ranch Market’ten şifon kekleri yiyerek büyüdü. Neredeyse sadece katmanlı şekerlemelerinde şifon kullanıyor, tabakalarda ince levha pişiriyor, kokulu şuruplarla fırçalıyor ve kadife muslar ve havalandırılmış kremler arasında sandviç yapıyor. “Şifon, lezzet oluşturmak için mükemmel bir kaptır, çünkü bu geçici kaliteye sahiptir, ancak boyut ve derinlik katan ıslatmaları emmek için yeterli yapıya sahiptir” diyor. Brooklyn merkezli bir fırıncı olan 32 yaşındaki Mina Park, Chiffon’un kalın, süt bakımından zengin sıvıları sop yapma yeteneğini övüyor ve son zamanlarda Taylandlı çay ve zar zor tatlandırılmış krema içeren bir Tres Leches kekinde kullandı.
Brooklyn merkezli fırıncı Peter Hunter Meckel’in şifon pastası, İtalyan beze buttercream ile buzlu. Kredi… Fotoğraf Anthony Cotsifas. Martin Bourne tarafından Set Tasarım
Diğer fırıncılar için, Şifon’un birincil cazibesi, kimyasal mayaların bir kombinasyonu ve pişirildiğinde önemli ölçüde genişleyen beze ile güçlendirilmiş bir meyilli ile elde edilen eşsiz çirkinliğidir. Kekler geleneksel olarak hamurun yapışmasına ve tırmanmasına izin veren yağsız alüminyum tüp tavalarında yapılır. Londra merkezli bir tarif geliştiricisi ve yemek yazarı Helen Goh, yerli Malezya’da popüler bir şekerleme olan Londra merkezli bir tarif geliştiricisi ve yemek yazarı Helen Goh, “Büyük ve dalgalı, bu yüzden çok kutlama bir şey var” diyor. Geçen kış, Lunar Yeni Yılı için lychee aromalı bir versiyon yaptı. “O kadar hassas ki, ezebilirsin, ama geri dönüyor” diye ekliyor. “Bunun için belirli bir büyülü kalite var.”
Victoria dönemi tatlılarının ihtişamından esinlenen Brooklyn merkezli bir fırıncı olan 36 yaşındaki Peter Hunter Meckel, yenilebilir inci dizeleri ve hayali Düşes portreleri ile süslenmiş büyük heykel keklerinde şifon kullanıyor. Düğünler ve moda dünya partileri için yapıldığı imza tatlılarını yaratmak, adil miktarda deneme yanılma gerektiriyordu. Yumurta beyazlarını maksimum yükseklik için doğru köpüklüye kırbaçlamak uygulamayı gerektiriyor ve şifonun kilo altında çökmeye eğilimli olduğu için katmanlı kekler dübel ve kartonla takviye de dahil olmak üzere titiz mühendislik gerektirebilir. Yine de Meckel, Chiffon’un havadar inceliğine çekilir ve şeker / uç oranının geleneksel tereyağı keklerinden daha düşük olduğunu not eder. “Birçok tatlılar çok tatlıdır, çok fazla yiyemezsin” diyor. “Bu birçok bir hız değişikliği.”
Meckel’in dört katmanlı şekerlemesi taze bir ahududu dolgusu vardır ve yenilebilir incilerle kesilir. Kredi… Fotoğraf Anthony Cotsifas. Martin Bourne tarafından Set Tasarım
