Matthew Hunter, betona karşı yanağını şaşırttı. Etrafına baktı ve dikdörtgen bir tezgah, bir kamera ve tuvalet gördü. Pencere yoktu. Oturdu ve ne giydiğini fark etti: kargo şort ve bir önceki gece ile aynı Mötley Crüe tişört. Çorap ama ayakkabı yok.
Bu makaleyi dinle, Kirsten Potter tarafından okuyun
21 yıldır Des Moines Emniyet Müdürlüğünde subay olan Hunter, bir hücre kapısının yanlış tarafındaydı. Hafızasını aradı, oraya nasıl geldiğini anlamak için zorladı, ancak sadece parçalar buldu. Önceki gecenin uzun uzaması kararmıştı. Chevy Silverado kamyonetindeki bir akrabanın evine geldiğini, bir aile kutlaması için karısıyla birlikte yürüdüğünü hatırladı. Bir şişe Jack Daniel’i bitirdiğini hatırladı. Daha sonra vücut kamerası görüntülerinden ve polis raporlarından daha fazla şey öğrenecekti, bu da kamyonunda araba kullanmaya çalıştığını, hakarete sahip, onlara “podunk” olarak adlandırdığını ve daha da kötüsü, başını bir polis minibüsünün yanına vurdu, bir hapishane koruyucusunu tehdit etti, yere çöktü ve kavrayışsız bir şekilde ağladı.
O geceden çok önce belada olmuştu. 45 yaşında olan ve yakın zamanda Çavuş’a terfi eden Hunter, en iyi arkadaşı intiharla öldüğünden beri aylarca spiral yapıyordu. Hunter ve Joe Morgan, şehrin doğu tarafının çoğunlukla mavi yakalı mahallelerinde devriye gezerek kariyerlerinin başlarında ortak olarak eşleştirilmişlerdi. Morgan birkaç yaş büyük ve daha deneyimli idi; Daha önce daha küçük bir ajansta çalıştı ve eyaletin en büyük polis departmanı Des Moines’e katılmadan önce 500 kişilik bir kasabada şef olarak görev yaptı. İki adam anında tıkladı ve yaklaştı. Her ikisi de fanatik Minnesota Vikings hayranları, futbol mevsimlerinde komşu olacak çok şey buldular. Kar yağdığında, kulaklarını kaplayan tüylü kanatlarla eşleşen şapkalar giydiler.
16 Eylül 2020’de Hunter yatak odasındaydı, üniformasından değişti, karısının bir çağrı aldığında üç çocuğu için akşam yemeği yapmasına yardımcı olmaya hazırlandı. “Joe Morgan kendini öldürdü,” dedi bir çavuş ona. Hunter ilk başta buna inanmadı. Kendisine zarar verebilecek polisleri adlandırması istenmiş olsaydı, arkadaşı listede olmazdı.
Kamyonuna tırmandı ve banliyölerden Morgan’ın evine beş dakika sürdü, düzenli çimlerle sessiz bir sokakta park etti. Bir düzine devriye arabasını geçti ve arkadaşının araba yolunu çevreleyen suç sahnesine yaklaştı. Kariyerinde yüzlerce kez sarı bandın altına eğilmişti, ancak o gece, tanıdık bir eylem aniden önsözle doluyken hızını yavaş hissetti. Morgan’ın SUV’un etrafında kalabalık memurlara yaklaştı, aralarında baktı, sonra yaklaştı. Morgan’ın sırtında yattığını gördü, gömleği kaldırıldı. Memurlar onu SUV’nin koşu panosundan sarkan sürücü koltuğundan dışarı sürüklerken geride kalan parmak arası terliklerinden biri. Arkadaşının göğsünde karanlık bir delik vardı.
